کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
فرانتس برنتانو
1917- 1838، آلمانی
فرانتس کلمنس برنتانو متفکری تأثیرگذار در فلسفه و روان‌شناسی بود. او در خانواده‌ای فرهیخته و بسیار سرشناس که کاتولیک‌های مؤمنی هم بودند، متولد شد. در سال ۱۸۶۲ با ارایه‌ی پایان‌نامه‌اش در مورد ارسطو مدرک دکترای فلسفه گرفت و دو سال پس از آن به مرتبه‌ی کشیشی رسید.
برنتانو نمی‌توانست خود را با مفهوم لغزش‌ناپذیری و معصومیت پاپ وفق دهد. بنابراین در سال ۱۸۷۳ مقام کشیشی را کنار گذاشت و به عنوان استاد در دانشگاه وین مشغول به کار شد. در سال ۱۸۸۰ با آیدافون لِبِن ازدواج کرد. مقامات کاتولیک اتریش ازدواج او را به عنوان یک کشیش سابق غیر قابل قبول دانستند و در نتیجه، او را از شغل استادی‌اش برکنار کردند. با این حال، به مدت چهارده سال به عنوان مدرس بدون حقوق به تدریس در وین ادامه داد.
آموزه‌های برنتانو بر بسیاری از شخصیت‌های مهم شامل ادموند هوسرلِ پدیدارشناس و زیگموند فرویدِ روانکاو تأثیر گذاشت. برنتانو ایده‌آلیسم آلمانی را نمی‌پذیرفت. او عقیده داشت فلسفه باید با همان دقتی انجام شود که در علم موجود است؛ و معتقد بود از طریق درون‌نگری می‌توان کنش‌های روانی را به صورت تجربی مطالعه کرد. او سال‌های آخر زندگی‌اش را به همراه همسر دوم خود، امیلی روپرِشت در فلورانس ایتالیا گذراند.
آثار کلیدی: معانی چندگانه‌ی وجود در آثار ارسطو، ۱۸۶۲؛ روان‌شناسی از منظر تجربی، 1874؛ خاستگاه معرفت ما درباره‌ی خیر و شر، ۱۸۸۹
دیدگاه خود را بنویسید